Patronka

Matka Boska Bolesna – nasza Patronka 

Patronka Matka Boska Bolesna od ponad 100 lat tu na Świętym Łazarzu wstawia się za nami u Boga. Jest obecna w symbolu Piety –widzimy Maryję trzymającą zdjęte z krzyża ciało Jezusa. I chociaż Ewangelie nic nie mówią o Jej obecności przy zdjęciu z krzyża, to moment ten jest jedną z wielu biblijnych chwil, kiedy Jej nie widać, ale wszystko oddycha Jej obecnością. Zbawienie ludzkości jest związane z wiarą Maryi. Jej udział w cierpieniach Syna jest ważnym aspektem duchowości maryjnej: jak Chrystus obarczył się naszym cierpieniem, dźwigał nasze boleści (Iz 53, 4), tak i Ona doznawała bólów na podobieństwo bólów rodzenia, ażeby w swoim macierzyństwie odrodzić nas dla Boga. Dlatego cierpienie Maryi, nowej Ewy, obok Nowego Adama, Chrystusa, było i pozostanie na zawsze królewską, błogosławioną drogą pojednania świata. Albowiem w Jej „tak” zawiera się wiara Izraela i rozpoczyna wiara kościoła. Jej przylgnięcie do Chrystusa Pana, dzięki łasce, jest błogosławieństwem dla wszystkich, którzy wierzą. Ukrzyżowana z Synem ukrzyżowanym (por. Ga 2, 19), była obecna – męką Tej, która zrodziła, i niezwykłą wiarą „Tej, która uwierzyła” – przy śmierci swego Boga. Wtedy to wypowiedziała swoje ostateczne „fiat”, czyniąc wolę Ojca ze względu na nas i przyjmując nas wszystkich jako dzieci w „testamencie Krzyża”: Niewiasto, oto syn Twój (J 19, 26). Ważne jest, aby rozumieć, iż Dziewica nie jest Kimś „pośrednim” pomiędzy Chrystusem i nami, ale jest pośrednikiem. I jak pośrednik, który nie staje pomiędzy osobami, nie izoluje, nie stwarza dystansu, lecz zbliża, tak Maryja jest środkiem wybranym przez Boga właśnie dlatego, aby przestał istnieć dystans i abyśmy pewniej zbliżali się do Niego. Tak, Maryja jest nam dana nie tylko dlatego, że przez Nią mamy łatwiejszy dostęp do Boga, ale nade wszystko, aby zamanifestować, jak bardzo Bóg w Niej jest dostępny i bliski – matczyny. Matka Najświętsza pomaga nam odczuwać bliżej Boga - dobrego i kochającego Ojca. To Bóg jest chwała Maryi i to Jego blask, dobro i miłość w Niej jaśnieje. Jak pięknie pisze św. L. Grignion de Monfort: „Najświętsza Maryja Panna jest cudownym echem Boga. Gdy woła się Maryjo, Ona nie odpowiada nic innego jak tylko Bóg”.

Pieta

Od czasów średniowiecza kult Matki Boskiej Bolesnej jest w Kościele bardzo żywy. Na przestrzeni wieków powstały liczne wizerunki Matki Boskiej Bolesnej, wiele z nich słynie łaskami i zostało ukoronowanych papieskimi koronami. Najdawniejsze wizerunki ukazują Maryję pod krzyżem Chrystusa. Po XIV wieku upowszechnia się Pieta, czyli wizerunek Maryi, która trzyma na kolanach martwe ciało Jezusa. Niewątpliwie jedną z najsłynniejszych wersji Piety jest rzeźba wykonana przez Michała Archanioła, której wierna kopia znajduje się w ołtarzu głównym naszego kościoła. Oryginalna Pieta jest to statua o wysokości 174 cm i o szerokości podstawy 195 cm, a wykonana została przez Michała Anioła z jednego bloku marmuru z Carrary, osobiście wybranego przez artystę. Pozostawała ona zawsze w Bazylice św. Piotra w Rzymie, ale dopiero od 1798 roku na stałe znalazła się w kaplicy bocznej Bazyliki – Kaplicy Ukrzyżowania. Tam też przebywa do dzisiaj. Od czasu uszkodzenia w 1972 roku chroniona jest szybą kuloodporną. Matka Boska jest bardzo młoda, twarz o przeczystych rysach jest prawdopodobnie inspirowana sztuką Leonarda da Vinci. Jej cierpienie uszlachetnia miłość i piękno. Maryja, przytłoczona smutkiem, siedzi z lekko pochyloną głową, podtrzymując ramieniem tragicznie bezwładne ciało Syna, które zdaje się spływać falą z jej kolan. Postać Chrystusa jest proporcjonalnie mniejsza od Maryi. W ten sposób autor podkreślił miłość macierzyńską i osiągnął zamierzony efekt kompozycji: geometryczny schemat piramidy. Albowiem ukazane postaci – w sposób klasyczny dla rzeźb renesansowych – wpisane są w kształt ostrosłupa. W podobnym okresie co Pieta pojawiają się obrazy i figury przedstawiające Maryję z przebitym sercem. Z czasem utrwali się symboliczna liczba siedmiu mieczy jako siedmiu boleści Matki Bożej.

Kult Matki Boskiej Bolesnej

Święto Matki Boskiej Bolesnej obchodzono niegdyś w piątek przed Niedzielą Palmową. Wywodzi się ono z XV wieku z diecezji kolońskiej. Początkowo Matkę Bolesną czczono w piątek po trzeciej niedzieli wielkanocnej, jednak w 1727 roku papież Benedykt XIII rozszerzył kult na cały Kościół i przeniósł święto na piątek przed Niedzielą Palmową. Drugim świętem związanym z cierpieniem Matki Boskiej było święto Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny. Kult ten zapoczątkowali serwici. Na cały Kościół rozszerzył go papież Pius VII w 1814 roku, ustanawiając święto na trzecią niedzielę września. Św. Pius X podniósł rangę święta i ustanowił je na dzień 15 września. Badania historyczne pokazują, że oba święta obchodzono w Polsce już w XV wieku. Świadczą o tym stare mszały: krakowski z 1484 roku, wrocławski z 1512 roku i poznański z 1555 roku. Podczas reformy liturgicznej po Soborze Watykańskim II połączono oba święta i dziś 15 września Kościół obchodzi wspomnienie obowiązkowe Najświętszej Maryi Panny Bolesnej. W Polsce kult znalazł wyraz w formie godzinek ku czci Matki Boskiej Bolesnej. Najstarsze godzinki pochodzą z XI wieku. Pod koniec XVI wieku przy kościele franciszkanów w Krakowie powstało bractwo Matki Boskiej Bolesnej, do którego należeli nawet królowie: Zygmunt III, Władysław IV i Jan Kazimierz. W XVIII wieku obok dzieł o Męce Pańskiej drukiem ukazały się książki o boleściach Matki Boskiej. Wątek cierpienia Maryi w dziele odkupienia ma swój wyraz także w tradycyjnym polskim nabożeństwie Gorzkich Żali, w Rozmowie duszy z Matką Bolesną. Niewątpliwie wyrazem głębokiej czci do Maryi Bolesnej w Kościele było powstanie sekwencji Stabat Mater (Stała Matka Boleściwa), która w Polsce doczekała się licznych aranżacji. Najbardziej znane są Stabat Mater Gorzyckiego z XVI wieku skomponowane na cztery głosy, Surzyńskiego i Szymanowskiego. Od XIV wieku często pojawia się motyw siedmiu boleści Maryi. Jest to siedem wydarzeń biblijnych, w których szczególnie uwidacznia się cierpienie Matki Jezusa: 1. Proroctwo Symeona, 2. Ucieczka do Egiptu, 3. Zgubienie Jezusa, 4. Spotkanie z Jezusem na Drodze Krzyżowej, 5. Ukrzyżowanie i śmierć Jezusa, 6. Zdjęcie Jezusa z krzyża, 7. Złożenie Jezusa do grobu. Z czasem powstała w kościele modlitwa zwana Koronką do Siedmiu Boleści Maryi. Zatwierdził ją papież Benedykt XIII w 1724 roku. Rozważanie boleści Matki Boskiej ma nam uświadomić cierpienia, jakie były udziałem Matki Syna Bożego, która jak nikt inny była z Nim zjednoczona także w Jego męce, cierpieniu i śmierci, i dopomóc w przeżywaniu naszego doczesnego cierpienia w łączności z cierpieniem Jezusa Chrystusa.

Msze święte

w niedziele i święta:

7.00 – 8.00 – 9.30 – 11.00

(w kościele i dla dzieci w kaplicy) – 12.15 – 15.00 (z wyjątkiem lipca i sierpnia) – 19.00

w dni powszednie:

7.00 – 8.00 – 18.00 (od października do marca) 19.00 (od kwietnia do września)

Sakrament pokuty

w dni powszednie:

7.00 – 8.00 oraz pół godziny przed wieczorną Mszą św., a także w każdy czwartek od 9.00 do wieczornej Mszy św.

w niedziele i święta:

15 minut przed każdą Mszą św.

Adoracja Najświętszego Sakramentu

od poniedziałku do soboty:

7.30 - 8.00

oraz w każdy czwartek:

od 8.30 do wieczornej Mszy św.

Dane adresowe

Parafia Matki Boskiej Bolesnej w Poznaniu

ul. Głogowska 97

60-265 Poznań

tel. 61 866 87 38

Nr konta parafialnego: 

11 1020 4027 0000 1402 0031 6547

PROBOSZCZ

ks. prałat Eugeniusz Antkowiak

tel. 61 866 87 38

WIKARIUSZ

ks. Maciej Wegner

tel. 61 864 30 66

DO POMOCY DUSZPASTERSKIEJ

ks. Piotr Kuś

ks. dr Marcin Czujek